„Czy jest ktoś wśród was chory? Niech wezwie starszych Kościoła, by modlili się nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary uratuje chorego, Pan go podniesie, a jeśli popełnił grzechy, będą mu odpuszczone”.
(Jk 5, 14-15)
Namaszczenie chorych to sakrament, który udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi doświadczonemu ciężką chorobą lub starością.
Jak się przygotować na wizytę kapłana?
Przed przybyciem kapłana należy przygotować stolik przykryty białym obrusem. Na nim powinny znajdować się zapalone świece, krzyż, woda oraz trochę waty. Na tym stoliku kapłan umieści Najświętszy Sakrament i oleje. Warto towarzyszyć choremu podczas przyjmowania sakramentu.
Kto może przyjąć sakrament namaszczenia chorych?
Sakrament ten często wywołuje lęk, dlatego wielu katolików wzywa kapłana zbyt późno, często po śmierci chorego. Jednak Namaszczenie Chorych jest sakramentem żyjących, nie zmarłych. Chory powinien świadomie przyjąć tę łaskę. Sakrament nie jest zarezerwowany wyłącznie dla konających – może go przyjąć każda osoba ciężko chora lub starsza. Nie udziela się go natomiast osobom, które już zmarły. Jeśli kapłan przybędzie do chorego, który zmarł, powinien modlić się o przebaczenie jego grzechów i prosić Boga o miłosierdzie, ale nie może udzielić sakramentu namaszczenia.
Sakrament można przyjmować wielokrotnie, za każdym razem, gdy następuje poważne pogorszenie zdrowia z powodu choroby lub starości. Jest to odpowiedni moment, by chory przygotował się na spotkanie z Bogiem, ufając w Jego miłosierdzie.
Jak przebiega udzielanie sakramentu namaszczenia chorych?
Kapłan udziela sakramentu, używając oleju poświęconego przez biskupa. Namaszcza czoło i ręce chorego, wypowiadając modlitwę o specjalną łaskę. Podczas tego aktu kapłan mówi: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże cię łaską Ducha Świętego. Amen. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen”.
Jakie łaski otrzymuje chory podczas namaszczenia?
Sakrament ten niesie ze sobą następujące łaski:
- Zjednoczenie chorego z cierpieniem Chrystusa dla dobra jego i całego Kościoła,
- Umocnienie w cierpieniu związanym z chorobą lub starością,
- Przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł ich wyznać w sakramencie pokuty,
- Zwiększenie zaufania do Boga, ochrona przed pokusami szatana i strachem przed śmiercią,
- Powrót do zdrowia, jeśli jest to zgodne z duchowym dobrem chorego,
- Przygotowanie na przejście do życia wiecznego.
Wielu teologów uważa, że sakrament namaszczenia, przyjęty w dobrej wierze, może nie tylko zmazać grzechy, ale i wszystkie kary za nie, co umożliwia natychmiastowe przejście do chwały nieba po śmierci.